موضوع : پرداخت دیه،

⚖️ رأی وحدت رویه شماره ٨١٧ـ ١۶/٩/١۴٠٠ھیأت عمومی دیوان عالی کشور ⚖️

✍ 🧐 رأی وحدت رویه شماره ٨١٧
با عنایت به اینکه برابر ماده ٢٢قانون نحوه اجرای محکومیتھای مالی مصوب ،١٣٩۴محکومیت به پرداخت دیه در زمره محکومیتھای مالی مشمول این قانون است و مطابق دیگر مواد ھمین قانون، از جمله مواد ١٠و ١۴ آن، دعوای اعسار دعوایی «غیرمالی»است که به موجب دادخواست و به طور مستقل مطرح و رسیدگی می‌شود و در ماده ١۴ اخیرالذکر تنھا به «مرحله تجدیدنظر» این دعوا اشاره شده است و با توجه به اینکه قابل فرجام‌ بودن آراء دادگاهھا، امری استثنایی و نیازمند نص است و در ھیچیک از مقررات مربوط چنین نصی وجود ندارد، بنابراین آراء صادره از سوی دادگاهھای کیفری یک در خصوص اعسار از پرداخت دیه، قابل فرجام‌خواھی در دیوان عالی کشور نیست. بنا به مراتب رأی شعبه چھل و دوم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت قاطع آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می‌شود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاهھا و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم‌الاتباع است.

ھیأت عمومی دیوان عالی کشور

جهت کسب اطلاعات بیشتر و اخذ مشاوره تخصصی، می توانید با کارشناسان و وکلای موسسه حقوقی مهرآیین از طریق ارسال دیدگاه، ارسال ایمیل و تماس تلفنی با خطوط ثابت موسسه ارتباط برقرار فرمایید.